SZCZENIĘ W NOWYM DOMU

Pies w domu to ogrom szczęścia oraz przede wszystkim duża odpowiedzialność. Aby nowy przyjaciel rozwijał się prawidłowo, musimy zadbać o wiele szczegółów. Oto kilka podstawowych wiadomości, o których powinien wiedzieć właściciel.

Maluch może być zabrany od mamy najwcześniej w 8 tygodniu swojego życia. Jeśli nastąpi to później, tym lepiej dla jego psychiki i zdrowia.

Jak przygotować się na nowego domownika?

Przed przybyciem pieska musimy zaopatrzyć się w kilka ważnych rzeczy. Kupujemy miski na jedzenie oraz wodę. Powinny być wykonane z trwałego materiału, którego nie da się łatwo pogryźć i zjeść. Umieszczamy je w miejscu, w którym piesek będzie czuł się bezpiecznie i nikt nie będzie mu przeszkadzał w posiłku. Miski nie powinny się ślizgać po podłodze podczas jedzenia. Kupujemy takie, które mają gumowe wykończenie, bądź kładziemy je na antypoślizgowych podkładkach.

Przygotowujemy posłanie, na którym będzie spał maluch. Na początku nie warto inwestować, ponieważ piesek najprawdopodobniej dobierze się do niego swoimi ostrymi ząbkami.

Warto poprosić hodowcę o kocyk, na którym szczeniak spał wcześniej. Pozostawiony zapach domu, w którym była jego mama da mu poczucie bezpieczeństwa. Jeśli takiego nie dostaniemy to kupujemy miękki koc, na tyle duży by maluch mógł się w nim swobodnie ułożyć i schować. Także miejsce, w którym umieścimy takie posłanie jest istotne. Powinniśmy zapewnić spokojny kącik, z którego maluch może obserwować domowników i czuć ich bliskość. Można też zaobserwować gdzie będzie się chętnie kładł i tam położyć jego łóżeczko.

Sprawdzamy całe nasze mieszkanie. Chowamy wszystkie przedmioty, którymi piesek może się zainteresować i zjeść. Na celowniku są buty i małe przedmioty. Od teraz koniec z porozrzucanymi po pokojach częściami garderoby. Wszystkie środki chemiczne wędrują na wyższe półki, a szafki są zamykane. Przemyślmy co może zasmakować psiakowi.

Kolejny zakup to smycz i obroża. Na początek zaopatrzmy się w lekką, parcianą, tak aby piesek łatwo się do niej przyzwyczaił. Naukę spacerów na smyczy możemy rozpocząć już w domu, po kilka minut dziennie, tak by nie zrazić malucha. Jeśli pupil ma tendencje do ciągnięcia na smyczy, lepiej założyć mu szelki. Nasz zwierzak szybko rośnie i musimy pamiętać o dostosowaniu do jego wielkości zestawu spacerowego. Materiał nie powinien wżynać się w części ciała.

Każde psie dziecko potrzebuje zabawek. Zaopatrzmy je w takie, które nie mają małych elementów i są zbudowane z trwałych bezpiecznych materiałów. Najlepsze to takie, które będą stymulować psa do zabawy oraz sprawiać ulgę dziąsłom, w których wyrastają młode ząbki. W sklepach jest mnóstwo zabawek odwracających uwagę szczeniaka od naszych kapci.

Przysmaki. Małe smakowite chrupki z dużą ilością mięsa to przepis na grzecznego i wychowanego psa. Możemy zacząć uczyć go posłuszeństwa już od początku jego pobytu w nowym domu. Pies zapamiętuje najszybciej, otrzymując nagrodę za prawidłowe zachowanie. Nie karzemy psa za złe sprawki, ponieważ doprowadzi to do braku zaufania, strachu, a nawet agresji w stosunku do właściciela. Rolę przysmaków może spełniać też karma, która podawana jest jako pojedyncze ziarenka. Przed zakupem warto przeczytać etykietę produktu. Przysmak powinien zawierać jak najmniej dodatków konserwujących i smakowych. Wybierajmy naturalne smakołyki, również dostępne w sklepach.

Pierwsze dni

Przez pierwszy tydzień szczeniak może być niespokojny i apatyczny- przecież zabrano go od jego mamy. W nowym domu będzie szukał spokojnych kątów oraz ciepłego, bezpiecznego miejsca na naszych rękach. Na szczęście małe pieski szybko się aklimatyzują i akceptują nowego właściciela.

Mały piesek chce wymuszać piszczeniem i szczekaniem nasze zainteresowanie. Możemy je brać na ręce, jednak jeśli nie chcemy by się przyzwyczaił, staramy się go uspokajać głaskaniem i zabawą. Jeśli nie chcemy by spał z nami w łóżku, to za każdym razem gdy próbuje wejść pod nasz koc, odstawiamy go na miejsce uspokajając głosem i pieszczotą, a jego piski staramy się ignorować. Maluch z czasem zrozumie, że jego zachowanie jest niepożądane.

Pozwalamy na zwiedzanie nowego terenu. Poznanie wszystkich zakamarków oraz ich zapachów pozwoli na szybsze zaakceptowanie nowego miejsca i zyskanie poczucia bezpieczeństwa. Na początku powinniśmy mieć szczeniaka zawsze na oku, gdyż ciężko sobie wyobrazić jakie pomysły mogą przyjść mu do głowy.

Zapewniamy mu dużo zainteresowania, a gdy tego wymaga- dajemy mu święty spokój. Nie zmuszajmy go do zabawy. Kiedy jest zmęczony dajmy mu się wyspać.

Staramy się nie kąpać psa. W jego wieku, jest bardzo podatny na przeziębienia i choroby. Każda kąpiel zmywa ze skóry powłokę ochronną, która stanowi barierę dla drobnoustrojów. Jeśli to możliwe to pierwszą kąpiel planujemy dopiero u półrocznego pieska, a stosujemy do tego delikatne szampony przeznaczone dla szczeniąt.

Żywienie

Częstotliwość podawania pokarmu zależy od wieku psa oraz jego wielkości. Do pół roku życia posiłki powinny być częste. Podajemy je 3 do 4 razy dziennie- szczególnie u ras małych, posiadających żołądki o małej pojemności. Gdy pies skończy pół roku możemy zmniejszyć częstotliwość do 1-2 razy dziennie. Karma powinna być podawana mniej więcej o tej samej porze oraz w tym samym miejscu. Jeżeli miska nie została opróżniona zabieramy ją po 15-20 minutach, a następny posiłek podajemy zgodnie z wcześniej ustalonym harmonogramem dnia.

Gdy zabieramy psa z jego pierwszego domu, powinniśmy uzyskać informację co otrzymywał do jedzenia. Poprośmy hodowcę o małą ilość karmy, aby szczeniak nie dostał rewolucji żołądkowej po nagłej zmianie pokarmu. Jeżeli zdecydujemy się na zmianę marki karmy, nową dietę wprowadzamy stopniowo. Na początku mieszamy małe ilości nowego jedzenia ze starym, by następnie każdego dnia zmniejszać ilości tego starego na rzecz nowego jedzenia. Cały proces powinien trwać około tygodnia.

Można wprowadzać niektóre elementy naszej diety. Przykładowo, możemy podawać jajka (tylko ugotowane), biały ser (niesolony, półtłusty), ugotowane w nieosolonej wodzie warzywa (wystrzegamy się roślin strączkowych, cebuli i czosnku), ryż i rozdrobnione ziemniaki też mogą stanowić część psiej diety. W małych ilościach podajemy jogurt naturalny, który zasili jelita naszego malucha w dobre bakterie. Kilka kropel oliwy z oliwek lub dobrej jakości oleju rzepakowego uzupełni dietę w nienasycone kwasy tłuszczowe. Oczywiście wszystkie te składniki muszą być wprowadzane powoli do diety i w małych ilościach. Nie wolno karmić psa słodyczami, a w szczególności czekoladą, dla niego to trucizna!

Mięso w diecie jest niezbędnym elementem, gdy pies otrzymuje karmę słabej jakości. Można podawać jagnięcinę, baraninę, dziczyznę oraz ryby. Drób oraz wołowina także nadają się do karmienia, jednak bardzo często są przyczyną alergii oraz nietolerancji pokarmowej

Jeśli psy otrzymują karmę bardzo dobrej jakości nie musimy stosować witamin. Suplementy z dodatkiem chondroityny i glukozaminy mogą być podawane psom z grupy dużych i olbrzymich. Zestawy witamin można dobrać jedynie po konsultacji z lekarzem weterynarii.

Zdrowie malucha

Jedną z pierwszych wizyt jakie powinniśmy odbyć z psem to spacer do weterynarza. Oceni on w jakim stanie jest zdrowie pupila. Jeżeli zwierzak pochodzi z hodowli powinniśmy otrzymać książeczkę zdrowia z datami podania tabletek na robaki oraz ewentualnymi szczepieniami.

 Jeśli piesek jest oddawany po 8 tygodniu swojego życia, powinien mieć w książeczce adnotację o pierwszym szczepieniu na choroby zakaźne. Takie szczepienie powinno być powtórzone. W sumie szczeniak powinien dostać taką dawkę trzy razy. Co ważne, dopiero po drugim zastrzyku piesek będzie mógł swobodnie wychodzić na spacery (najlepiej po odczekaniu 2 tyg). Wcześniej powinno się ograniczać spacery do minimum i jedynie w miejsca gdzie nie przebywają inne zwierzęta. Najlepiej pokazywać maluchowi świat z perspektywy rąk właściciela. Ostatnie szczepienie, po czwartym miesiącu życia, to obowiązkowa szczepionka na wściekliznę.

Nie zapominajmy o odrobaczaniu! Już w wieku 3 tygodni piesek powinien dostać pierwszą dawkę leku na pasożyty. Sposób podania jest łatwy i zazwyczaj smakuje psu, ponieważ jest to forma pasty, którą przyjmuje do pyszczka. Następne dawki powinny być podawane co trzy tygodnie profilaktycznie. Można także zbadać kał psiaka. Taki schemat odrobaczania stosujemy, aż szczenię osiągnie pół roku. Po każdym podaniu tabletki lub pasty sprawdzamy czy wraz z kałem nie wydostają się robaki. Jeśli zauważymy coś co przypomina nitki makaronu albo ziarenka ryżu, zgłośmy się do lekarza po wcześniejszą dawkę środka odrobaczającego.

Dlaczego powinniśmy odrobaczać? Pasożyty zagrażają zarówno zwierzęciu jak i nam. U naszego psa mogą powodować wymioty, biegunki, brak apetytu oraz słaby wzrost. My także możemy zarazić się głaskając psa, dzieląc się z nim jedzeniem i łóżkiem.

Pozbądźmy się także pcheł i kleszczy. Zainwestujmy w obrożę przeciwpchelną, bądź preparat wylewany na ciało, ale dostosowany do wieku psa. Jeśli zastosujemy środek przeznaczony dla dorosłych psów albo za dużą dawkę może dojść do zatrucia. Podawajmy preparat regularnie, ponieważ pchły i kleszcze są źródłem wielu chorób, które mogą przenieść na naszego pupila.

Kontrolujemy także stan uszu i oczu psa. Jeśli ich stan budzi wątpliwości, warto zapytać lekarza jakie preparaty nadają się do czyszczenia tych miejsc.

To tylko podstawowe informacje na temat szczeniąt. Jeśli potrzebujecie fachowej porady odwiedźcie weterynarza, a on rozwieje wasze wątpliwości. Posiadanie szczeniaka to wielka odpowiedzialność. Zatroszczmy się o jego dobre samopoczucie od najmłodszych lat, a wyrośnie nam na wspaniałego i wdzięcznego dorosłego psa.

DOKTOR NORTON